خب

از آنجایی که حوصله ی اینجانبان سر رفته و کارِ مفیدی هم تا رسیدن مهمان ها از دستشان برنمی آید برای سرگرم شدن، بنابراین صفحه ی وبلاگ خود را باز نموده، و در قالب یک پست جدید ،خوانندگان خود را به یک چالشِ مسخره دعوت می نمایند. حال آنکه پیشاپیش از آنها میخواهند این چالشِ مسخره را به مسخره ترین حالتِ ممکن جدی بگیرند که با اینکه بلاگفا گزینه ی بلاک ندارد و وای بر بلاگفا ، اگر کسی مسخره بازی بیانگارد این چالش را ،بای دیفالت از چشم عالی جنابان خواهد افتاد و وای بر از چشم افتادگان که خسران زیادی بر آنان خواهد بود. :))))))

و چالش: من چه شکلی هستم؟؟؟ :)))

میخوام بدونم از روی نوشته های یک نفر چقدر میشه حدس زد که چهره اش چجوریه ! اَم آی کِرِیزی؟؟؟؟ :))))

خب این همه مدت نوشته های منو میخوندین، یالا جزئیات چهره ی منو حدس بزنید ببینم چ میکنید 

جزئیات چهره

قد 

وزن 

دیگه خلاصه همه رو حدس بزنید ببینم چقد درسته :)

زود تند سریع که حوصلم خیلی سر رفته

من تمام طول بچگیم وقتی فیلم های ترسناک یا جنگی میدیدم، جایی که موزیک زمینه ی فیلم خبر از رخ دادنِ یک اتفاق مثل شلیک گلوله یا ظهور سایه ی سیاه در تاریکی یا خفه کردن شخصیت اصلی و . میداد، گوشامو میگرفتم و چشامو محکم روی هم فشار میدادم. وقتی اون صحنه به خیر می گذشت یا نمی گذشت ولی بالاخره اون موزیک ترسناک مزخرف قطع میشد ، بغل دستیم میگفت تموم شد. بعد منم دستامو از روی گوشم برمیداشتم و چشامو باز میکردم و نفس راحت می کشیدم.

حالا شما تصور کنید این آدمِ ترسو در تمامِ دورانِ زندگی ، تصمیم میگیره بره سینما و تنها فیلمی که تعریفشو شنیده و بلیط خالی داره رو رزرو میکنه و با دو تن از نزدیکان میره که تفریح کنه :/ غافل از اینکه فیلم در مورد چیه و قراره کل فیلم بدنشو منقبض کنه و گوشاشو بگیره و گریه کنه و روش نشه به خاطر رو دربایستی از سالن سینما بزنه بیرون و بقیه ی فیلم رو هیچ وقت نبینه.

 من.کاری ندارم خیلی خوب بازی کردن بازیگرانش و اولین فیلم خوبی بود که بعد مدت ها نوید محمد زاده توش بازی نکرده بود! ( به هر شکل به دیدن نوید محمدزاده در فیلم ها آلرژی پیدا کردم. دیگه چقد آخه؟! )

ولی اصلا این فیلم رو به ترسو ها و نازک نارنجی هایی مثل خودم توصیه نمیکنم چون هیچ وقت نمیتونین اثرات روانیِ ناشی از اون رو جبران کنین. به روانِ خودتون رحم کنید و هر فیلمی رو نبینین